ابتدا ببينيم آيا قبل از اينكه فردي به عالم وجود بيايد؛ مي شود از او پرسيد: آيا دوست داري موجود شوي؟ با اندك تأملي مشخص مي شود كه اين سوال، يكي از محال ترين سوالات عالم بشري است. زيرا اگر فردي موجود نشده باشد؛ معدوم خواهد بود و معدوم نمي تواند مورد خطاب قرار گيرد. انسان هم قبل از ايجاد، معدوم بوده، لذا نمي تواند مورد سوال قرار گيرد؛ به عبارت ديگر قابليت سوال را نداشته است. پس اينكه از خداوند بخواهيم قبل از ايجاد ما، نظرمان را جويا شود؛ معقول نيست. در واقع در نظام عليت جهان هستي ، هيچ معلولي در به وجود آمدن خود اختيار ندارد و ما انسان ها نيز معلول علت هاي پيش از خود هستيم وچون علت وجود تحقق يافت ، ما نيز به طور ضروري وجود يافتيم ، پس اختياري در اين جهت نداشتيم و حتي اختيار داشتن ما نيز (بنابر قانون عليت) در اختيار ما نيست. ما چه بخواهيم يا نخواهيم موجود داراي اختيار آفريده شديم، اما مي توانيم از اين اختيار داشتن استفاده نيك يا بد داشته باشيم.بنا بر اين درست است كه در اصل به وجود آمدن اختيار نداشته ايم ولي بعد كه به دنيا آمديم داراي اختيار هستيم، اين كه گفته شود « وقتي من به اختيار و انتخاب خود به دنيا نيامده ام پس چرا حق انتخاب آزاد ندارم» قسمت اول آن قابل قبول است كه به اختيار و انتخاب نيامده ايم اما قسمت قابل قبول نيست كه حق انتخاب نداشته باشيم بلكه بر اين باوريم كه تمام ما انسان ها مختار خلق شده ايم و فقط بايد از اين اختيار به صورت صحيح استفاده كنيم. اين كه گفته شود« من نمي خواهم در اين بازي (بهشت و جهنم ) شركت داشته باشم »اين به دست ما نيست كه در اين بازي شركت كنيم يا نه؟ ما بازي يا قوانين بازي را ايجاد نمي كنيم . اين قوانين قبلا نوشته شده و ما بازيگران و مجريان آن خواهيم بود، مثل اين كه شما بگوييد من دوست ندارم در مسير رانندگي به پاسگاه پليس راهنمايي و رانندگي برسم يا چرا در بين راه ها جايگاه سوخت گذاشته شده است، ما انسان هايي مختاريم ومي توانيم راه سعادت يا شقاوت را خودمان با اعمال خودمان انتخاب كنيم. اين كه گفته شده: «اختيار من در انجام گناه وقتي به جهنم ختم شود ديگر اختيار نيست . مثل اينست كه من به فرزندم بگويم تو مي تواني سيب بخوري يا پرتغال ولي عزيزم اگر سيب خوردي فلكت مي كنم؟» ظاهرا معناي اختيار روشن نيست ، معناي اختيار اين نيست كه در انتخاب دو چيز خوب اختيار داشته باشم و بعد از آن كه هر كدام را انتخاب كردم مجازاتي نداشته باشم، اختيار حداقل داري سه اطلاق است كه به آن ها بايد خوب دقت كرد . 1- اختيار در مقابل اضطرار 2- اختيار در مقابل اكراه 3- اختيار در مقابل جبر(1) اجمالا اختيار اين است كه فرد بايد كار خاصي را انجام دهد يا انجام ندهد ، مثلااگر فرزند شمااين اختيار را داشت كه هر كدام از دو ميوه را بخورد هر چند بداند اگر فلان ميوه را بخورد شما به او كتك مي زنيد باز اختيار داشته و خودش انتخاب شايسته اي را نكرده است ولي به اختيار او ضربه نمي زند. و معمولا ما بر سر دو راهي خوب و بد قرار مي گيريم و يكي از آن دو را انتخاب مي كنيم نه اين كه هميشه بايد بر سر دو راهي خوب و خوب تر باشيم و يكي را انتخاب كنيم .