حساسيت طبيعي شما نسبت به برادر كوچكترتان بر اثر رفتارهاي نه چندان شايسته او مي باشد كه شايد  روز به روز شديدتر مي شود و در نتيجه سبب رنجش روحي زياد شما شده است.

در اينجا چند راه كار عملي براي مقابله با اين مشكل به نظر مي رسد كه خدمتتان ارائه ميگردد:

1. از همين الان تصميم بگيريد همواره با پدر ومادر خود با احترام رفتار نمائيد. و هيچگونه ناراحتي نسبت به آنها در وجودتان راه ندهيد.

2. در مورد برادرتان نيز با توجه به سن و سال كمي كه دارد و هنوز رشد عقلي و فكري درست و حسابي پيدا نكرده، او را مورد عفو و بخشش قرار دهيد. بايد سعي كنيد خود را قانع كنيد  و اگر بسياري از رفتارهاي فعلي او زشت و بد است به خاطر نامناسب بودن محيط تربيتي اوست و چه بسا رفتارهاي غير دوستانه شما با ايشان هم بي تأثير نبوده است. اگر پاي حرف دل او بنشينيد شايد اعتراف كند كه به خواهري دلسوز و مهربان و حمايتگر مثل شما نياز دارد، ولي وقتي بي توجهي و بي محلي شما را به خود ديده، به طور ناخودآگاه در مقابل شما موضع گيري كرده و در واقع با نشان دادن اين رفتارها مقابله به مثل مي كند.

تفاوت شما با ايشان اين بوده كه شما ناراحتي خود از ايشان را به شكل نفرت و افسردگي نشان داده ايد ولي او سعي كرده عملاً ناراحتي هايش را به شما نشان دهد. به هر حال شما بايد سعي كنيد اخلاق خوب را عملاً به او بياموزي ، به او محبت كني، او را در آغوش بگيري و صورتش را ببوسي. كار بسيار سختي است و جهاد اكبر است ولي بسيار با ارزش است.

- در قدم دوم بايد با او مهربان باشي و در مقابل رفتارهايش صبر پيشه كني. مطمئن باش پس از مدتي مي بيني او هم چه قلب مهرباني دارد. به او محبت كن، برايش هديه بگير، در درس هايش به او كمك كن، با او بازي كن و...

 اگر بتواني چنين كاري بكني نه تنها خداوند را از خود راضي كرده اي، و همچنين پدر و مادرتان را خشنود ساخته اي، بلكه از همه مهم تر، قلب خود را نيز از چنگال يك نفرت طولاني و شديد نجات داده اي.

به قول يكي از روان شناسان كه گفته است: «تنها يك نفر در دنيا مي تواند شما را افسرده، مضطرب يا خشمگين كند و آن يك نفر خود شما هستيد. اين عقيده مي تواند زندگي شما را متحول كند».

بخشي از رفتارهاي بد برادرتان را هم مي توان به حساب اقتضاي سن و سال نوجواني او گذاشت و اين كه با برخوردهاي خود ، توانسته است شرايطي در منزل به وجود بياورد.  كه توجه زياد پدر و مادرتان به ايشان را نمي توان حمل بر اين كرد كه آنهابه برادرتان بيش از شما بها مي دهند.بلكه با توجه به اين شرايط شما نيز بايد سعي كنيد با مهرباني و بسيار منطقي آنها را متوجه اشتباهشان كنيد، نه با زور و قهر و امثال آن.