تبلیغات
اخبار
بازدید طلاب مؤسسه مجتهده امین از زندان زنان اصفهان
موانع و راهکارهای مأموریت های علمی-تبلیغی طلاب خواهر در کرسی آزاداندیشی حوزه علمیه اصفهان بررسی شد
حضرت علی (ع) و سایر معصومین
شنبه 24 ارديبهشت 1390 نقش امام حسن كه بامعاويه صلح كرد را يك حركت مثبت مي دانيد چونكه اسلام بماند در صورتيكه فرزند ايشان وارث امامت نبود بلكه فرزند امام حسين و نسلهاي بعد از ايشان به امامت و حفظ اسلام كوشيدند آيا اين سازش امام حسن خيانت به اسلام تلقي نمي شود ؟

ائمه عليهم السلام نور واحدند به اين معني كه هر كدام اگر بجاي ديگري حضور مي يافت به همان عمل مي كرد كه آن بزرگوار عمل مي كرد. وامام حسن ( عليه السلام) هم اگر در موقعيت امام حسين (عليه السلام) قرار مي گرفتند همان كاري را انجام مي دادند كه برادر بزرگوارشان انجام دادند وبالعكس.

علاوه براين مسئله صلح امام حسن (عليه السلام) يكي از مسائلي است كه از ديرباز جواب آن روشن بوده و شرايط آن زمان براي همگان معلوم است.

براي روشن شدن مسأله صلح امام حسن(عليه السلام) با معاويه بايد به اين چند مطلب توجه كرد:

1. بي انضباطي، سستي و پراكندگي سپاه عراق

الف. در سپاه عراق دو حزب بودند كه وفا دار به حكومت امام حسن(عليه السلام) نبودند و آنان خواستار نابودي حكومت بني هاشم بودند و براي اين كار، تدابيري داشتند. يكي از اين دو حزب، حزب اموي و ديگري حزب خوارج بود.

عمر بن سعد، عمرو بن حجاج، حجار بن ابجر، عمرو بن حريث و قيس بن اشعث از حزب و باند اموي بودند و اينها در كربلا هم حاضر بودند و عمر بن سعد فرمانده كل نيروهاي دشمن در كربلا بود. كار اصلي اين باند اين بود كه اطلاعات لازم را به معاويه مي رساندند و همين افراد بودند كه بين معاويه و سران مردم عراق واسطه مي شدند و همينها بودند كه مردم عراق را از جنگ مي ترساندند.

باند خوارج هم با حكومت امام حسن(عليه السلام) مخالف بودند و كينه اي شديد نسبت به بني هاشم داشتند. بسياري از بزرگان خوارج در جنگ نهروان به دست نيروهاي علي(عليه السلام) كشته شدند و از آن زمان نسبت به خاندان علي(عليه السلام) دشمني داشتند و همين خوارج بودند كه حضرت علي را در محراب مسجد كوفه كشتند و همين خوارج بودند كه در جريان جنگ، با معاويه به امام حسن حمله كردند تا آن حضرت را بكشند و ران آن حضرت را شكافتند. تعداد خوارج در ميان نيروهاي امام حسن(عليه السلام) زياد بود و اين دو باند در ميان سپاه عراق اكثريت داشتند و عوامل اينها سپاه عراق را گمراه مي ساختند.

ب. خستگي از جنگ:

جنگهاي پياپي در فتوحات اسلامي مخصوصاً جنگ جمل و صفين، سپاه عراق را خسته كرده بود و شوق جنگ نداشتند. براي همين در زمان علي(عليه السلام) پس از جنگ صفين، وقتي كه نيروهاي معاويه به قلمرو آن حضرت تجاوز مي كردند، حوصله دفاع نداشتند و دفاع نمي كردند.

علي (عليه السلام) بارها آنها را نكوهش كرد ولي گوش به حرف نكردند. ولي نيروهاي شام خستگي جنگي نداشتند چون معاويه آنها را دور از جنگ نگهداشته بود و در فتوحات اسلامي ، شركت نداد مگر زمان كمي و براي همين، نيروهاي او پس از جنگ صفين، احساس خستگي نداشتند.

ج. فقدان شخصيت هاي برجسته:

يكي از عوامل سستي و پراكندگي سپاه عراق نبودن شخصيت هاي برجسته اي همانند عمار ، هاشم مرقال و مالك اشتر بود. وجود شخصيت هاي معنوي برجسته، سپاه را منسجم نگه مي دارد و اگر اينها نباشند ميدان براي منافقان باز مي شود.

د. نيرنگ معاويه در پيشنهاد صلح:

پيشنهاد صلح از سوي معاويه بسياري را فريب داد و جاسوسان و عوامل معاويه هم در داخل سپاه عراق، مردم را به صلح دعوت مي كردند و اكثر سپاه عراق صلح را پذيرفتند و امام حسن(عليه السلام) نتوانست كاري بكند. امام حسن(عليه السلام) به سپاه عراق گفتند: معاويه ما را به چيزي دعوت كرده كه در آن نه عزت است و نه انصاف است. اگر شما خواهان زندگي هستيد پيشنهاد او را مي پذيريم و اين خار را بر ديده تحمل مي كنيم و اگر مرگ را مي خواهيد جان خود را در راه رضاي خدا مي دهيم. همه گفتند: ما زندگي مي خواهيم.

ه. فرمانبرداري كامل از معاويه:

شاميان مطيع كامل فرمان معاويه بودند و هر دستوري از ناحيه فرماندهي صادر مي شد، شاميان اطاعت مي كردند. علي(عليه السلام) درباره سپاه شام مي فرمايد: «لودرت و الله ان معاويه صارفني بكم صرف الدينار بالدرهم فأخذ مني عشره منكم و اعطاني رجلا منهم»؛ به خدا سوگند دوست دارم معاويه شما را با نفرات خود مانند مبادله درهم و دينار با من سودا كند و ده نفر از شما را از من بگيرد و يك نفر از آنها را به من بدهد. و مي فرمايد: «صاحبكم يطيع الله و انتم تعصونه و صاحب اهل الشام يعصي الله و هم يطيعونه»رهبر شما از خدا اطاعت مي كند شما با او مخالفت مي كنيد، اما رهبر شاميان خدا را معصيت مي كند. از او فرمانبردارند. (نهج البلاغه دشتي، خطبه 97، ص 178، چاپ دهم، مؤسسه فرهنگي انتشاراتي زهد، 1379، زمستان)

اين نشان مي دهد كه نيروهاي شامي بطور كامل گوش به فرمان معاويه بودند در حاليكه نيروي عراقي چنين نبودند و امام حسن(عليه السلام) گرفتار اينگونه نيروهاست.

براي اطلاع بيشتر ر.ك:

زندگاني امام حسن(عليه السلام)، نوشته باقر شريف قريشي، ترجمه فخرالدين رازي، چاپ اول، سال  1376، مؤسسه بعثت، تهران؛

صلح امام حسن(عليه السلام) نوشته شيخ راضي آل ياسين، ترجمه آيت الله خامنه اي، چاپ 12؛

و تاريخ زندگي امام حسن و امام حسين(عليهما السلام)، از انتشارات مركز تحقيقات سپاه.

 
امتیاز دهی
 
 



تعداد بازديد اين صفحه: 2984
خانه | بازگشت | حريم خصوصي كاربران |
Guest (PortalGuest)

دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم (شعبه اصفهان)
مجری سایت : شرکت سیگما