خدیجه وار ببخشید/ بذلِ خدیجه وار، ضرورت دوران تحریم
حاصل سالها تجارت، صندوقچه هایی از طلا و دارایی شده بود که رَشک آن به دل تجّار و بازرگانانِ زیادی مانده بود. این همه اموال از بانویی بود که بزرگان زیادی آرزوی همسری ایشان را به دل می کشیدند، بانویی که نامش تا آن زمان قَرین ثروت و سرمایه بود و دارایی هایش آوازه ی حجاز، ولی بذر ایمان به خدا و محمد او را دردانه ی عالم اسلام ساخت و آوازه اش را با بذل جُود و کَرَم همراه ساخت. بخششی که مسلمانان را در سخت ترین شرایط تحریم و نداری، نجات داد و اجازه نداد فقر، مانع پیشرفت جامعه اسلامی بشود.
امروز جامعه شیعیِ علوی و فاطمیِ ایران اسلامی گرفتار شرایط سخت و تنگنای اقتصادیِ برآمده از تحریم های ظالمانه ابوجهل ها و ابولهب هاست و سرمایه دارانِ خدیجه صفت هستند که می توانند عزّت و سرافرازی جامعه اسلامی را با بذلِ کلید گنجینه های خود رقم بزنند.
در ایام رحلت این بزرگ بانوی اسلام، ام المومنین، خدیجه کبری به یاد فقرا و نیازمندان باشیم، بذل خدیجه را سرمشق خود قرار داده و برای کسب رضایت نبیِّ گرامی اسلام و اهل بیت و حضرت صاحب الزمان علیهم السلام دارایی های خود را تقسیم کنیم. یادمان باشد حضرت خدیجه آنقدر بخشید که از شدّت نداری، کَفَن او را جبرائیل از بهشت برایش آورد.
محمد قطبی جشوقانی
مشاهده در حوزه
مشاهده در شبستان
مشاهده در فارس
مشاهده در ایکنا