لطفا به ما فحش بدهید
در این چند روز که اخبار را رصد می کردم و اغتشاشات و بی مهری های زیادی که به نظام و حوزه و روحانیت شده است را می دیدم غصه دار شدم از مظلومیت حوزه و از مظلومیت روحانیت، از جنجالی که به خاطر مختصر بودجه نهادهای حوزوی به راه افتاده است که کمتر از نیم درصد بودجه کشور هم نیست. از اینکه وقتی از بودجه صحبت می شود حوزه نیاز ندارد ولی وقتی از وضع فرهنگی و دینی بحث می شود همه چیز به خاطر کم کاری و عدم حضور حوزه است؟!
یادم به داستان آیت الله بهشتی افتاد که به ایشان تهمت می زدند حتی در جایی بسیار به ایشان بی احترامی کرده بودند و الاغی را به نشانه بی احترامی جلوی ایشان سر بریده بودند ایشان ناراحت شدند و نزد حضرت امام رحمت الله علیه رفتند حضرت امام می فرمایند این مردمی که الان دارند شعار می دهند "درود بر خمینی" اگر همه بگویند "مرگ بر خمینی " برای من تفاوتی ندارد آنچه مهم است عمل به وظیفه شرعی است.
به فکر فرو رفتم آیا به وظیفه شرعی خود عمل کرده ایم؟!
تحلیل های زیادی را مطالعه کردم مثل از دست رفتن سرمایه اجتماعی تا رخوت و خمودی حوزه در واکنش به مطالبات و نیازهای روز، از ضعف عملکرد بعضی روحانی نماها تا واگذاری مهمترین رسانه های تبلیغی به دشمن و اکتفا به حداقل های سنتی.
ولی وقتی شعارها تند تر شد و به ساحت مقدس اسلام و قرآن هتاکی شد آرزو کردم ای کاش فقط به ما فحش بدهند
ما روحانیت فدای اسلام و قرآن می شویم
با صدای بلند فریاد می زنیم
به ما فحش بدهید ولی به اسلام عزیز نه
به ما فحش بدهید ولی به قرآن کریم نه
به ما فحش بدهید ولی به آرمانهای نظام اسلامی نه
لطفاً فقط به ما فحش بدهید
عبدالرسول احمدیان